Πίσω μου σ' έχω Σατανά...

Ιδού τι διάβασα στην εφημερίδα Το Θέμα, των Τριανταφυλλόπουλου-Θέμου, στο φύλλο της Κυριακής, 9ης Σεπτεμβρίου 2007, στη σελίδα 25 της ενότητας "Η ζωή μας", σελίδα που έχει για γενικό τίτλο "Αγγίγματα ψυχής", και για υπότιτλο "Αφηγήσεις, απόψεις, θέσεις, μικρά θαύματα της καθημερινότητάς μας", με επιμελητή κάποιον Σωκράτη Γκιόλια, sogi@alter.gr:

Ρήσεις

Γάβγιζε σαν σκύλος

Το πόσο αντιδρά ο διάβολος στην ευχή φαίνεται από το παρακάτω γεγονός που μου συνέβη το 1989: "Κάποιο μεσημέρι ανέβηκα στο λεωφορείο από τα γραφεία της Μητροπόλεως για να κατέβω στον Πειραιά. Αφού κάθισα σε κάποιο κάθισμα, έλεγα από μέσα μου το 'Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με'. Ύστερα από λίγο κάποιος κύριος ο οποίος καθόταν πίσω μου άρχισε να γαβγίζει σαν τον σκύλο! Και το έκανε συνέχεια. Ακόμα περισσότερο δε όταν άρχισα να λέω: 'Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησε τον δούλον σου'. Όλος ο κόσμος τον έβλεπε με απορία, μερικές γυναίκες δε έκαναν και τον σταυρό τους. Μάλιστα φοβήθηκαν τόσο πολύ, που τραβήχτηκαν από κοντά του! Κι αυτός με βλέμμα απλανές και αγριεμένο κοιτούσε προς τα έξω και ύστερα από δυο-τρεις στάσεις, σπρώχνοντας και μουγκρίζοντας, κατέβηκε από το λεωφορείο".
Με την ευχή καιγόταν ο διάβολος και ο δυστυχισμένος αυτός άνθρωπος γάβγιζε σαν τον σκύλο! (Του πρωτοπρεσβύτερου Στ. Κ. Αναγνωστόπουλου)


Να τι μπορείς να διαβάσεις εν έτει 2007 σε κυριακάτικη εφημερίδα στην Ελλάδα... Προσέξτε δε το αντιφατικό "με βλέμμα απλανές και αγριεμένο", για να καταλάβετε πόσο βιωμένη είναι η εμπειρία!